ZŁAMANIE I WYBICIE ZĘBA

 

Złamanie zęba przyjmuje rozmaite formy i zakres, od bardzo maleńkich rys, przez odłamanie części zęba po całkowite pęknięcie zęba wraz z korzeniem.

 

Niemal każdy z nas ma drobne rysy na powierzchni zębów, większość z tych rys to pęknięcia szkliwa. Szkliwo, czyli zewnętrzna warstwa zęba jest twarde i kruche, dlatego bardzo często ulega niegroźnym pęknięciom, które nie wymagają żadnej interwencji.

Czasami, szczególnie z siekaczy czyli przednich zębów odłamuje się drobny fragment szkliwa. Jeśli jest to niewielkie odkruszenie i nie przeszkadza wizualnie pacjentowi, to albo nie wykonuje się żadnej czynności albo zapolerowuje się okolicę odłamania, tak aby ostry odcinek nie przeszkadzał językowi lub wardze. Większe odkruszenia położone nad dziąsłem i nie przebiegające przez wewnętrzną żywą część zęba czyli komorę bez problemu uzupełnia się światłoutwardzalnym wypełnieniem kompozytowym, identycznie jak w czasie leczenia próchnicy.

Więcej problemów występuje, gdy w wyniku złamania zęba dochodzi do obnażenia miazgi, czyli żywej tkanki wewnętrznej położonej w komorze i kanałach. W tej sytuacji ząb najpierw jest odtwarzany do kształtu pierwotnego, a później jest leczony kanałowo pod mikroskopem i w odpowiedni sposób odbudowany ostatecznie.

Najtrudniejsza sytuacja występuje gdy odłamuje się duży fragment zęba wraz z częścią korzenia. Jeśli koniec odłamanego fragmentu znajduje się do 3, maksymalnie 4 milimetrów pod dziąsłem istnieje możliwość uratowania zęba po wcześniejszym skomplikowanym przygotowaniu. W tej sytuacji niezbędne jest usunięcie części dziąsła. Nazywa się to gingiwektomią, wykonuje się ją odpowiednim wiertłem, oraz światłem lasera nodowo-jagowego Nd:YAG. Bez tego nie jest możliwe zachowanie suchości na czas rekonstrukcji a co za tym idzie cała praca  byłaby wykonana nieprawidłowo i nietrwale. Po odsłonięciu zachowanego fragmentu zęba i po uzyskaniu całkowitej czystości i suchości jest przeprowadzona trwała rekonstrukcja kompozytowa do kształtu pierwotnego. Następnie wykonuje się mikroskopowe leczenie kanałowe oraz odbudowę ostateczną.

Zabiegi na dziąśle nie są bolesne. Dziąsło jest tkanką łatwą do znieczulenia, po redukcji poziomu dzięki dużej zdolności do proliferacji dość szybko się regeneruje. Pęknięcia korzenia kończące się głębiej niż  4mm poniżej brzegu dziąsła oraz całkowite pęknięcia zęba na pół nie są aktualnie możliwe do naprawienia. Takie zęby wymagają usunięcia.

 

Umów wizytę

 

 

 

 

2. JAKIE SĄ PRZYCZYNY ZŁAMAŃ ZĘBÓW?

Najczęstszą przyczyną pęknięć i złamań zębów jest nagryzienie na coś twardego. Nie jesteśmy w stanie tego przewidzieć, jednakże należy zachować szczególną ostrożność w czasie jedzenia pokarmów potencjalnie niebezpiecznych, na przykład ciasta z wiśniami. Może to oszczędzić mnóstwa kłopotów. Częstą przyczyną złamań jest uraz, czyli upadek lub uderzenie. Nawet z pozoru niegroźnie stuknięcie widelcem w ząb w czasie obiadu może się źle skończyć, nie mówiąc już od poślizgnięciu się na basenie. Kolejną przyczyną są parafunkcje narządu żucia, czyli nieprawidłowe zwyczaje lub nieprawidłowe ustawienie zębów. Zęby nie lubią być przeciążone. Kiedy nacisk jest zbyt duży, często pękają. Niejedna osoba uszczerbiła sobie ząb otwierając zakapslowaną butelkę przy pomocy zębów. Ważną przyczyną pęknięć jest osłabienie zębów w wyniku ich zniszczenia przez próchnicę. Im ząb ma więcej zdrowej tkanki tym jest bezpieczniejszy. Ząb w pełni zdrowy wytrzyma większe uderzenie i większy nacisk. Dlatego również z tego powodu należy dbać o zęby, najlepiej tak, aby nie wymagały w ogóle żadnego leczenia.

 

3. SPOSOBY REKONSTRUKCJI ZŁAMANYCH ZĘBÓW

Najczęściej zęby po pęknięciu lub złamaniu rekonstruuje się przy pomocy światłoutwardzalnego wypełnienia kompozytowego. W niektórych przypadkach korzystne jest zastosowanie endokorony lub korony protetycznej.  Są to rodzaje trwałych, stałych uzupełnień obejmujących swoim zakresem część lub całą powierzchnię zęba. Wykonywane są przez technika dentystycznego w pracowni technicznej na podstawie skanu wewnątrzustnego lub wycisku wykonanego przez lekarza protetyka. Każdy przypadek jest inny i zawsze należy wziąć pod uwagę całość jamy ustnej. Należy ocenić dlaczego ząb uległ uszkodzeniu, jaki jest nacisk na ząb i ile tkanek własnych ząb posiada. Na podstawie tych oraz innych informacji wyjaśnia się pacjentowi jakie rozwiązanie jest najbardziej korzystne, jakie są jego zalety i ograniczenia.

Przykładowe leczenie złamanego zęba:

Złamany ząb, powiększony narzędziem stomatologicznymFot. 1. Sytuacja wyjściowa po złamaniu zęba

Usunięte dziąsło i kość po złamaniu zębaFot. 2. Usunięte dziąsło i kość

odbudowana część poddziąsłowa zęba po złamaniuFot.3. Odbudowana część podziąsłowa po złamaniu zęba

ząb złamany, porównanie przed i po zabiegu stomatologicznymFot.4. Porównanie przed złamaniem i po złamaniu zęba

 

4. CO ZROBIĆ KIEDY ZĄB ZOSTANIE WYBITY?

Wybicie zęba z zębodołu, czyli całkowite zwichnięcie jest szczególnym rodzajem złamania zęba. Jeśli w wyniku urazu ząb wypada na zewnątrz i co bardzo ważne można go odnaleźć, należy jak najszybciej włożyć go do ust (ALE NIE NALEŻY WKŁADAĆ GO SAMODZIELNIE W MIEJSCE Z KTÓREGO WYPADŁ) i udać się niezwłocznie do najbliższego gabinetu stomatologicznego. Jeśli ząb jest brudny, na przykład wpadnie w błoto lub w piasek, a jest możliwość opłukania go wodą należy to zrobić najpierw. Jeśli nie ma takiej możliwości należy umieścić go w jamie ustnej bezzwłocznie. Nie należy stosować alkoholu, środków odkażających lub czyszczących. Chodzi o to, aby ząb był stale zwilżony a ślina w jamie ustnej jest wbrew pozorom bardzo przyjaznym środowiskiem dla korzenia zęba. Ząb utrzymuje się w zębodole dzięki tak zwanej ozębnej czyli strukturze tworzącej liczne wiązania pomiędzy korzeniem a kością. Wybity ząb będzie częściowo pokryty włóknami ozębnej, część ozębnej będzie nadal w zębodole, włókna te mają bardzo dużą możliwość regeneracji. Jeśli uda się dostać do dentysty w ciągu kilkunastu minut, a maksymalnie pół godziny i korzeń nie jest skruszony istnieje duża szansa na przeprowadzenie skutecznej replantacji. Replantacja polega na umieszczeniu zęba z powrotem na miejsce do zębodołu. Szczególnie dotyczy to dzieci, które posiadają młode zęby stałe. Takie zęby posiadają krótki korzeń, który nie rozwinął się jeszcze ostatecznie, z tego powodu uderzenie, na przykład huśtawką, dość łatwo może zęba wybić. Jednakże to właśnie te zęby posiadają największą szansę na przyjęcie się po replantacji. W przypadku zębów o zakończonym rozwoju korzenia, u dorosłych i starszych dzieci, konieczne będzie leczenie kanałowe. W każdym przypadku ząb replantowany należy tymczasowo zszynować, czyli ustabilizować przy pomocy zębów sąsiednich. Im upłynie więcej czasu, im ząb i zębodół są w gorszym stanie, tym szanse na uratowanie zęba maleją. Jednakże zawsze warto dążyć do pilnej wizyty u dentysty. Najczęściej nie replantuje się wybitych zębów mlecznych, jednakże również i w tym przypadku warto udać się do specjalisty w celu diagnostyki ewentualnych uszkodzeń kości lub sąsiednich zębów.

 

Przykładowe leczenie złamanego zęba

złamany ząb nr. 2Fot.1 Sytuacja wyjściowa po złąmaniu zęba

zdjęcie złamanego zęba nr. 2 bezpośrednio po odbudowie zębaFot.3 Stan bezpośrednio po odbudowie złamanego zęba

Porównanie zęba nr. 2 przed i po złamaniu Fot.5 Zestawianie przed złamaniem zęba i po leczeniu

zdjęcie z tomografu komputerowego przedstawiające, stan zęba po złamaniu oraz przebieg pęknięciaFot.2 Tomograf komputerowy ocena złamania zęba

zdjęcia zęba nr. 2 po trzech latach od złamaniaFot.4 Kontrola po 3 latach od złamania zęba

 

5. CO ZROBIĆ JEŚLI ZĄB W WYNIKU URAZU RUSZA SIĘ ALE NIE WYPADŁ?

Mówimy tu o częściowym zwichnięciu zęba, szanse na zachowanie zęba są bardzo duże. Przede wszystkim nie należy nim ruszać i sprawdzać czy da się wyjąć. Po drugie należy udać się możliwie szybko do dentysty. Lekarz oceni czy ząb jest uszkodzony, czy nie jest spękany. Jeśli jest cały lub uszkodzenia są możliwe do naprawy, po odpowiedniej rekonstrukcji ząb może być poddany czasowemu zszynowaniu. Najczęściej w pierwszym okresie ząb jest w szoku, nie reaguje na bodźce i nie zmienia barwy. W tym okresie nie wykonuje się leczenia kanałowego. Jeśli po kilku dniach lub kliku tygodniach ząb odzyskuje reakcję na czynniki zewnętrzne jest szansa na uniknięcie leczenia kanałowego. Jeśli jednak nie ma w dalszym ciągu reakcji lub ząb zmienia kolor na siny, fioletowy, różowy lub szary, podejmuje się leczenie kanałowe. W przypadku świeżej zmiany koloru zęba, barwa najczęściej powraca do normy po leczeniu kanałowym. Jeśli jednak ząb uległ urazowi przed kilkoma laty, najczęściej ma kolor brązowy i tutaj leczenie kanałowe nie jest wystarczające do odzyskania pierwotnego koloru. W takiej sytuacji odbudową preferowaną jest odbudowa przy pomocy korony protetycznej.

 

 

 

W przypadku urazów zębów mamy doczynienia z pełną gamą reakcji, często odroczonych znacząco w czasie, nawet o kilka lat. Lekarz zaleci odpowiednie wizyty kontrolne, na początku w dość krótkich odstępach czasu, często związane z odpowiednim badaniem rentgenowskim, najczęściej Tomografem Komputerowym. Później zalecone będzie wykonywanie Tomografii Komputerowej co dwa lata w celu monitorowania stanu zęba.

 

Autor artykułu

Łukasz Zienkiewicz

Lekarz dentysta